Bajrangi Bhaijaan;Cuteness Overload

Beberapa minggu/bulan lepas filem Dilwale trending di Malaysia.Tapi bila aku tonton ceritanya,ah...tak best pun.Siap tertidor lagi.Maybe tarikan filem tu cuma Kajol yang semakin gorgeous.Sebelum tu aku nak ingatkan,entri ni bukan nak kejar trending google search.Aku tulis apa yang aku rasa nak tulis pada bila-bila masa yang aku rasa aku nak publish.Ni bukan blog penmerah.lanjioo,sembangterbang dan seangkatan dengannya.Korang nak baca,bacalah..takpayah nak kena like page FB atau hadap iklan spam penuh satu page.Jenis-jenis page batak like macam tu aku tak layan.

Aku bukanlah peminat tegar filem Hindustan walaupun zaman remaja dulu agak banyak juga filem komersil Hindi yang aku dah tonton.Sekitar 2004-2013,aku tak tengok langsung cerita Hindustan sebab masa tu aku rasa filem-filem Hindi melalui fasa entahapehape.
Kemudian ada sorang member aku bagi filem Chennai Ekspress.Lepas selesai tontonan,ohhh...cerita Hindustan dah improve banyak rupanya.Kemudian aku tonton pula dengan filem 3 Idiots dan PK.Alamak,cerita Aamir Khan lagi best rupanya.Top grossing dua-dua filem Hindi tu.Bertitik tolak dari filem-filem Aamir Khan,aku mula mencari filem-filem yang berlainan dari topik percintaan tipikal Hindi.
Kebetulan member aku yang 'membekal' filem-filem tersebut memang jenis tak suka filem cinta mainstream Hindi,so dia dah siap-siap bagi filem Hindi 'must watch' antaranya Talaash,Talvar,The Lunchbox dan ada beberapa lagi filem yang baik untuk ditonton.Dari filem-filem ni juga aku dapat tengok bakat-bakat luarbiasa India yang tak menggunakan rupa paras untuk maju dalam bidang seni antaranya Irfan Khan dan Nawazuddin Siddiqui.Siapa tak kenal Irfan Khan?Muka mamat ni korang tentu pernah tengok dalam filem Hollywood Jurassic World sebagai Mr.Masrani.
Nawazuddin Siddiqui pulak kalau tengok nama memang tak tau siapa dia.Tapi performance dia A++ beb terutamanya dalam filem Bajrangi Bhaijaan.Sebelum aku nampak muka dia kat filem tu,aku perasan mamat ni ada dalam filem Talaash dan The Lunchbox.Kejap lagi aku cerita pasal Bajrangi Bhaijaan yang lambat boom kat Malaysia ni.
Selepas menonton PK dan 3 Idiots,aku mula menyemak senarai filem-filem yang mendapat rating tinggi dan salah satunya ialah Bajrangi Bhaijaan.Filem ni dah agak lama ditayangkan,iaitu semasa Aidilfitri 2015.Di peringkat awal aku tak meletakkan harapan tinggi sebab filem ni diterajui oleh Salman Khan.Aku kurang gemar mamat ni sebab sejarah filem-filem dia dulu yang aku tertengok,dia ni suka buka baju.Tak boleh blah betul.

Tapi jangkaan aku meleset dalam filem ni sebab filem Bajrangi Bhaijaan digarap dengan amat cantik.Kombinasi lakonan pelakon utama Salman Khan (Pawan),Kareena Kapoor (Rasika),Harshaali Malhotra (Shahida/Munni) dan Nawazuddin Siddiqui (Chand Nawab) sangat menghiburkan sepanjang 159 minit.
Plot utama cerita ni ialah berkenaan permusuhan negara India dan Pakistan.Shahida,seorang kanak-kanak bisu dari daerah Sultanpur Pakistan terpisah dari ibunya semasa dalam perjalanan memasuki India untuk mendapatkan rawatan.Berseorangan di India,beliau bertemu Pawan yang mengambil keputusan untuk menjaganya.Malangnya,keluarga teman wanita beliau(Rasika) tidak mahu ada warga Pakistan dirumah tersebut menyebabkan Pawan mengambil keputusan menghantar pulang Shahida walaupun terpaksa melalui jalan haram (lubang tikus di sempadan).
Di Pakistan,perjalanan mereka ditemani oleh Chand Nawab,seorang wartawan 'biasa-biasa'.Walaupun Shahida berjaya ditemukan dengan ibunya,Pawan yang menjadi buruan pasukan keselamatan Pakistan menerima nasib berbeza apabila ditangkap dan dipaksa untuk mengaku sebagai pengintip India.Chand Nawab yang mengikuti perjalanan Pawan dan Shahida menjalankan tanggungjawab sosial untuk menaikkan moral masyarakat kedua-dua negara melalui media elektronik dalam usaha untuk menghantar pulang Pawan balik ke India.

Watak parodi 'Chand Nawab' sebenar (kanan atas)

 Dalam filem ni,watak yang paling menonjol aku rasa ialah watak Shahida dan Chand Nawab.Padahal si Shahida takde bercakap sepatah haram skrip pun kecuali masa dia menjerit memanggil Pawan semasa pintu sempadan dibuka.Chand Nawab pulak korang nilaikan lah sendiri bila dah tengok nanti,lawak pun lawak,scene umpama gonyoh bawang besar kat bijik mata pun ada.Hebat pelakon bernama Nawazuddin Siddiqui dan Harshaali Malhotra ni.

Selain dari filem yang cantik dan pelakon hebat,skor musik dia terbaik untuk setiap scene.Serius,walaupun tak seglamour Gerua / Janam-Janam dari filem Dilwale,emosi dari latar musik dia 10x lebih deep baq hang.Jujur aku cakap,tiap kali aku tengok scene yang sama berulang-ulang kali,tiap kali jugak mata aku bertindakbalas terhadap asid bawang yang dipotong depan mata aku.
Kesimpulannya,filem ni dan beberapa filem top grossing Hindi menunjukkan pembuat filem disana dah berevolusi daripada filem cintan-cintun ala-ala kayangan kepada filem yang bermesej lebih berat.
Next movie yang aku akan tonton dalam masa terdekat ni ialah Bajirao Mastani.Ni filem cinta,tapi lain sikitlah sebab background dia zaman perang pakai kuda.Wajib bajet besar ni.